شاعر : على نریمانى (قائمى)

در رثاى خدیجه‏ ى كبرى‏

رخصتى تا كنم سخن انشاء

لب گشایم به مدح بانویى‏

كه بود بى نظیر و بى همتا

صاحب عزّ و جاه و قدر و مقام‏

طاعت محض و اسوه‏ ى تقوى‏

بانویى كز علوّ جاه و مقام‏

زد سرادق به بام عرش علا

دین مدارى نمونه و نادر

جان نثارى چو كوه پا برجا

گاه بخشایش و عطاورزى‏

آفتابى در آسمان سخا

همسر با وفاى پیغمبر

مادر مهر پرور زهرا

آنكه مال و منال خویش نمود

صرف دین در ره رضاى خدا

روز و شب از سر صفا كوشید

تا نماند حبیب حق تنها

افتخار جهان اسلام است‏

فخر نسوان خدیجه‏ى كبرى‏

هست از پرتو حمایت او

گر كه اسلام مانده پا برجا

با فداكاریش فراتر رفت‏

نامش از بام گنبد خضرا

دل به دنیاى بى ثبات نبست‏

كه بود رو سفید درعقبى‏

همه‏ى عمر با تمام توان‏

بنده‏اى بود تابع مولا

من و اوصاف آن خجسته خصال‏

مَثَل قطره باشد و دریا

عذر تقصیر "قائمى" خواهد

حق مطلب اگر نكرد ادا