غروب غمبار تنها غمگسار پیامبر (صلوات الله علیه و آله) ام المومنین حضرت خدیجه اول بانوی مسلمان

(0 رای‌ها)
سال تمام حضرت خدیجه ستاره پرفروغ دودمان رسالت بود، نگاههای جاذب و غم زدایش تنها مایه تسلی پیامبر رحمت در محیط خانه بود ولی هزار افسوس که با ارتحال جانگدازش غم و اندوه فراوانی به وسعت دریاها و سنگینی کوهها بر دل پیامبر فرو ریخت. این حادثه جانگدازو فاجعه توان فرسا، در دهم رمضان دهمین سال بعثت، سه سال پیش از هجرت اتفاق افتاد. 

ارتحال خدیجه به فاصله اندکی از رحلت اندوهبار حضرت ابوطالب علیه السلام رخ نمود. پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) آن سال را «عام الحزن» ؛ سال غم و اندوه نام نهاد و در واقع یکسال اعلام عزای عمومی نمود. 

پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) همواره می فرمودند: تا هنگامی که ابوطالب و خدیجه زنده بودند، هرگز غم و اندوهی بر من مستولی نشد. خاطرات تلخ و شیرین ایام زندگی مشترک خدیجه هرگز در بایگانی حافظه پیامبر کمرنگ نشد. او هرگز از خانه بیرون نمی رفت جز اینکه از خدیجه یاد می کرد و موجبات رشک و حسد همسران نوجوان فراهم می شد و گاهی با طوفان اعتراض آنها مواجه می شد، ولی با قاطعیت از خدیجه حمایت می کرد و می فرمود: آری خدیجه اینگونه بود و خداوند نسل مرا از او قرار داد. هنگامی که گوسفندی در خانه پیامبر ذبح می شد، به دوستان خدیجه از آن می فرستادند.






 

انصارى زنجانى، اسماعیل، ‏الموسوعه الکبرى عن فاطمه الزهراء (سلام الله علیها)، ج ۲۱، ص ۳۹۶٫
 
 
 
 


#وب_سایت_تخصصی_حضرت_خدیجه
#ام_المومنین
#اول_بانوی_مسلمان
#ond[i]

خواندن 3321 دفعه

نظر دادن

از پر شدن تمامی موارد الزامی ستاره‌دار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.

جستجو در کل مطالب