اسوه‏ تقوا

محمد على « فریور اصفهانى » 

سلام ما به خدیجه که اسوه‏ى تقواست‏

درود ما به خدیجه که مادر زهراست‏

اگر که مریم عذراست مام یک عیسى‏

خدیجه کفو نبى مام یازده عیسى است‏

بزرگ بانوى اسلام و مادر سادات‏

که نسل طاهر هاشم از این ذوالقرباست‏

فراز مأذنه ‏ها نام حق بلند از اوست‏

به پاى دین مُحمّد از او در این دنیاست‏

وفا و معرفت و صبر واستقامت او

به صفحه صفحه ‏ى تاریخ تا ابد گویاست‏

مرا چه زهره که مدح ورا کنم عنوان‏

کسى که مادح او ذات خالق یکتاست‏

من و مدیح خدیجه کجا توانم گفت‏

که مدح او به کتاب اللَّه از الف تا یاست‏

من و مدیح خدیجه حدیث مور و ملخ‏

شعار من به روایت چو قطره و دریاست‏

تمام مدح خدیجه که شاعران گفتند

هنوز حرف الف در ثناى او انشاست‏

شمیم عطر که از برگ دفترم خیزد

ز فیض قدسى آن پاک بانوى عظماست‏

اگر قبول شود زین سروده یک مصراع‏

سپید روى «فریور» به عرصه گاه جزاست