نویسنده: سید رضی سیدنژاد

«خدیجه (سلام الله علیها) ، ثروتش را به محمد (صلی الله علیه و آله) بخشید، ولى این احساس را نداشت که مى بخشد، بلکه این احساس، را داشت که به وسیله ی او هدایت مى شود، و این بر همه ی گنج هاى سراسر جهان برترى دارد. او احساس مى کرد محبت و دوستى را به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) اهدا مى کند، ولى درعوض، نیز همه ی ابعاد سعادت را از او کسب مى کند».(1)