قصی جد چهارم پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد. نام او زید و با کنیه ابوالمغیره خوانده می شد، از این رو به او قصی می گفتند که ربیعه بن حزام از طایفه « بنی عذره» با فاطمه مادر قصی بعد از فوت کلاب ازدواج کرد، و او را از مکه سرزمین عذره در اطراف شام برد، و قصی ر نیز که کودک بود همراه مادرش به عذره آورد و از آنجا که واژه ی قصی به معنی دور است، بر زید که همراه مادرش از مکه دور شده بود، اطلاق گردید، اما فاطمه پسر بزرگش زهرۀ بن کلاب را در مکه به جای گذاشت.

وقتی که فاطمه با ربیعه ازدواج کرد، فرزندی از او آورد که نام او «زِراح» گذاشتند، زراح برادر مادری قصی می باشد. قصی در کنار ربیعه، شوهر مادرش بزرگ شد تا اینکه همراه حاجیان طایفه قضاعه از شام به مکه آمد و به برادرش زهره پیوست و در مکه اقامت نمود، سپس با «حُبّی» دختر حُلَیل خزاعی ازدواج کرد، با توحه به انیکه حلیل در آن زمان کلید دار کعبه بود، رفته رفته قصی دارای چهار فرزند به نامهای: عبدالدار، عبدمناف، عبدالعزّی و عبدالقصی شد و از آن پس بر ثروت قصی افزوده شد و موقعیت اجتماعی خوبی به دست آورد.

پس از مدتی حلیل پدر زنش از دنیا رفت، او وصیت کرده بود که کلید داری کعبه را به دخترش «حبّی» واگذار نمایند، حبّی نیز به دلیل اینکه نمی تو اند در کعبه را بازکند و ببندد، کلیدداری کعبه را به پسر خوانده ی شوهرش «ابوغبشان» سپرد.

یکی از کارهای قصی این بود که طایفه خزاعه را از مکه خارج کرد و طایفه ی خود را از میان بیابان ها و کوه های و غارها، در مکه گرد آورد، از این رو مجمّع (گرآورنده) گفتند که شاعر در این مورد می گوید:

اباوکم قصی کان یدعی مجمعابه جمع الله القبایل من فهر

«پدر شما قصی که په عنوان مجمّع خوانده می شود، خداوند به وسیله ی او قبایل را از پراکندگی به گرد هم آورد.»

--------------------------------------------------

سیمای پر فروغ محمد صلی الله علیه و آله، ترجمه کحل البصر، ص 25-27.