از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم می‌شود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد، در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش، علاوه بر کثرت اموال و املاک و تجاراتى که داشت، به عقل و کیاست نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره، مبارکه، سیده نسوان و ملکه بطحاء می‌گفتند. او از کسانى بو که انتظار قدوم پیامبر صلی الله علیه وآله را می‌کشید و همیشه از علما علائم نبوت آن حضرت را جویا می‌شد.
هنگامى که خدمت پیامبر صلی الله علیه وآله شرفیاب شد، اول از مهر نبوت سؤال کرد و آن را زیارت کرد و اشعار فصیح او در مدح رسول گرامى اسلام صلی الله علیه وآله و کمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزى که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه سلام الله علیها ایمان آورد.
حضرت خدیجه سلام الله علیها از مال خویش و میراثى که به او رسیده بود به صورت مضاربه تارت می‌نمود. چندى نگذشت که از بزرگان تجار شد به‌گونه‌ای که هشتاد هزار شتر زیر بار تجارت او بودند و هر روز امول او زیادتر می‌شد. بر بام خانه او قبه‌ای از حریر سبز با طناب‌های ابریشم با تمثالى چند بود که این علامت جلالت آن مخدره بود.
افراد زیادى مانند عقبه بن ابى معیط و ابن ابى شهاب که هر کى چهار صد کنیز و غلام و خدمتکار داشتند و ابوجهل و ابوسفیان و دیگر بزرگان عرب آن روز خواستگارى آن حضرت آمدند؛ ولى آن حضرت قبول نفرمودند. سرانجام خود حضرت خدیجه سلام الله علیها، پیشنهاد ازدواج به پیامبر صلی الله علیه وآله دادند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصى انجام شد.

خداوند دو پسر به نامه‌ای قاسم و عبدالله که به آن‌ها طیب و طاهر هم می‌گفتند و چهار دختر به نامه‌ای ام کلثوم و زینب و رقیه و فاطمه سلام الله علیهم و جده حضرات معصومین علیهم السلام است.
حضرت خدیجه سلام الله علیها بیست و چهار سال و یک ماه با پیامبر صلی الله علیه وآله زندگى کرد و تا آن حضرت زنده بود پیامبر صلی الله علیه وآله همسر دیگرى اختیار نفرمود. همچنین حضرت خدیجه سلام الله علیها جمیع اموال خود را به پیامبر صلی الله علیه وآله واگذار کرد. عایشه می‌گوید: کمتر اتفاق می‌افتاد که پیامبر صلی الله علیه وآله از خانه بیرون رود و خدیجه را به خبر یاد نکند، چندان‌که یک روز آتش حسد من مشتعل شد و گفتم: یا رسول‌الله، تاکى خدیجه را یاد می‌کنی؟ او پیرزنى بیش نبوده! خداوند بهتر از او را (منظور خودش بوده) به تو مرحمت کرد! پیامبر صلی الله علیه وآله از سخن من در غضب شد و فرمود: نه به خدا قسم! بهتر از خدیجه سلام الله علیها نصیب من نشده. به من ایمان آورد هنگامى که مردم کافر بودند و تصدیق نبوت من نمود در وقتى که مردم مرا تکذیب می‌کردند و اموال خود را در اختیار من گذارد در وقتى که مردم مرا از خود دور می‌کردند. خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانى روزى کرد و رحم تو را عقیم قرارداد.