با توجه به این روایات و روایات مشابه، به خوبی می‌توان فهمید که امیرالمؤمنین(علیه السلام) اولین کسی است که اسلام آورده است؛ بنابراین در این رسالت عظیم، حضرت خدیجه(علیها السلام) پا به پای پیامبر(صلی الله علیه) تا زمانی که باید اسلامشان را مخفی کنند، کاری بر خلاف آن انجام نداد و جزء اولین مسلمانان قرار گرفت و با سبقت در پذیرش نبوت همسرش، مصداق آیة: ([و السابقون السابقون، أولئک المقربون، فی جنات النعیم])( 11 ) شد. ( 6 ) جریان انذار عشیره وقتی آیة: ([و أنذر عشیرتک الأقربین])( 7 ) نازل، و پیامبر(صلی الله علیه) به دعوت خویشاوندان خود امر شد، رسول‌خدا(صلی الله علیه) به خدیجه(علیها السلام) ـ در حالی که در مکه بودند ـ فرمود طعامی برای او آماده کند، سپس به علی(علیه السلام) گفت: پسران عبدالمطلب را دعوت کن. ( 8 ) حضرت خدیجه(علیها السلام) امکانات استقبال از میهمان‌ها را فراهم و برای آن‌ها غذا تهیه کرد و از آن‌جایی که پیامبر(صلی الله علیه) در خانة حضرت خدیجه(علیها السلام) زندگی می‌کرد، تحقق آیة فوق و این میهمانی و دعوت خویشاوندان در خانة او، صورت گرفت و ایشان خود به شخصه، متکفل کارهای خانه در این تبلیغ خانوادگی بود. هنگامی که روح بلند و ملکوتی ام‌المؤمنین حضرت خدیجه(علیها السلام) به بهشت برین صعود کرد، پیامبر اکرم(صلی الله علیه) بدن ایشان را غسل داد، حنوط کرد و هنگامی که خواست در همان ردای مخصوص کفن کند، جبرییل نازل شد و عرض کرد: «ای رسول‌خدا!

جهت دانلود متن کامل مقاله کلیک کنید